Peter Mennin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Mennin
Imię i nazwisko

Peter Mennini

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1923
Erie

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 1983
Nowy Jork

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Strona internetowa

Peter Mennin, właśc. Peter Mennini[1] (ur. 17 maja 1923 w Erie w stanie Pensylwania, zm. 17 czerwca 1983 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykański kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie włoskich imigrantów[1]. Muzyki początkowo uczył się u Tito Spampaniego[1]. W 1940 roku podjął studia w Oberlin Conservatory of Music u Normanda Lockwooda, jednak w 1942 roku musiał przerwać edukację z powodu powołania do United States Air Force[1][2]. Po demobilizacji w 1943 roku kontynuował naukę u Howarda Hansona i Bernarda Rogersa w Eastman School of Music w Rochester, gdzie w 1947 roku uzyskał tytuł doktora[1][2]. Dwukrotny laureat stypendium Fundacji Pamięci Johna Simona Guggenheima (1948 i 1956)[1].

W latach 1947–1958 uczył kompozycji w Juilliard School of Music w Nowym Jorku[1][2]. W 1958 roku objął funkcję dyrektora Peabody Conservatory of Music w Baltimore[1][2]. Od 1962 do 1983 roku piastował funkcję rektora Juilliard School of Music, za swojej kadencji doprowadzając do utworzenia na tej uczelni Theater Center (1968) i American Opera Center (1970), a także zainicjowania festiwalu muzyki współczesnej[2]. Od 1965 roku był członkiem National Institute of Arts and Letters[2].

Tworzył muzykę o charakterze akademickim[1][2], utrzymaną w idiomie neoklasycznym[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • 9 symfonii (I 1941 wycofana, II 1944, III 1946, IV „The Cycle” na chór i orkiestrę 1948, V 1950, VI 1953, VII „Variation Symphony” 1963, VIII 1973, IX „Sinfonia capricciosa” 1981)
  • Concertino na flet, smyczki i perkusję (1944)
  • Folk Overture (1945)
  • Sinfonia na orkiestrę kameralną (1946)
  • Fantasia na smyczki (1947)
  • Canzona (1951)
  • Concertato „Moby Dick” (1952)
  • Koncert wiolonczelowy (1956)
  • Koncert fortepianowy (1958)
  • Canto na orkiestrę (1963)
  • Symphonic Movements (1970, wycofane)
  • Koncert fletowy (1983)

Utwory kameralne

  • Sonata organowa (1941, wycofana)
  • 2 kwartety smyczkowe (I 1941 wycofany, II 1951)
  • 5 utworów na fortepian (1949)
  • Sonata concertante na skrzypce i fortepian (1956)
  • Sonata fortepianowa (1963)

Utwory wokalne i wokalno-instrumentalne

  • 4 pieśni na sopran i fortepian (1941, wycofane)
  • Alleluia na chór (1941)
  • 4 Chinese Poems na chór (1948)
  • 2 choruses na głosy żeńskie i fortepian (1949)
  • The Christmas Story na sopran, tenora, chór, kwintet dęty blaszany, kotły i smyczki (1949)
  • Cantata de Virtute: Pied Piper of Hamelin na narratora, tenora, bas, chór mieszany, chór dziecięcy i orkiestrę (1969)
  • Voices na głos, fortepian, harfę, klawesyn i perkusję (1975)
  • Reflections of Emily [Dickinson] na chór chłopięcy, harfę, fortepian i perkusję (1979)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2403. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 183. ISBN 83-224-0656-8.